Gepubliceerd in Spiegelbeeld, februari 2008
Allemaal willen we een verschil maken. We willen iets betekenen, een gezond en gelukkig leven leiden en waar mogelijk anderen helpen. We willen ons verbonden voelen en straks, als we hier niet meer zijn, herinnerd worden om wie we waren en waar we voor stonden. Door Deniece Wildschut.
Ik denk dat we hierin allemaal gelijk zijn. We willen gelukkig zijn en een leven creëren waarin we zo dicht mogelijk bij dat gevoel van geluk kunnen komen. We willen allemaal voldoening halen uit waar we mee bezig zijn. Ik merk dat we ook steeds meer nadenken over wat we willen en hoe we dat voor elkaar kunnen krijgen. Waar men vroeger veelal bezig was met de koste verdienen om brood op de plank te krijgen, is men nu meer gericht op de vraag: ‘Wat wil ik eigenlijk?’
Minder tastbare zaken
We nemen ons leven regelmatig onder de loep. We volgen cursussen, gaan minder werken en richten ons ook vaker op minder tastbare zaken. Gevoelens, spiritualiteit en het aantrekken van dat wat wij graag in ons leven zouden zien. We kijken verder dan we voorheen misschien deden en er heeft een duidelijke verschuiving plaatsgevonden. Waar we ons als mens voorheen vaker op uiterlijke zaken richtten, focussen we ons inmiddels meer op ons innerlijk. We willen in balans zijn, eenheid ervaren en liefde relaties creëren. We willen werkelijk geluk vinden. We nemen niet langer genoegen met een kortstondig gevoel van geluk. Soms hebben we misschien het gevoel dat het er allemaal niet makkelijker op is geworden, omdat we weer voelen. We stellen ons open willen langzaam maar zeker af van het masker dat we lange tijd droegen. Hierdoor nemen we dus ook onprettige emoties duidelijker – en soms zelfs op een pijnlijke manier – waar. Toch is het ervaren van het negatieve op zich een heel positief iets. We voelen zo duidelijk en dus kunnen die gevoelens ons heel veel vertellen over waarmee we bezig zijn.
Piekeren
Ik zoek regelmatig een rustige plek op – meestal in de natuur – en probeer mij vervolgens te richten op wat er in mij gebeurt. Voel ik me energie of moe? Ben ik onrustig of loop ik weer eens te piekeren? Waarover pieker ik? Al die vragen kunnen mij antwoorden geven waardoor ik veranderingen kan aanbrengen en een leven kan creëren waarin ik gelukkig ben. Mijn lichaam en mijn gevoelens verschaffen mij deze informatie en dat is iets waarvoor ik heel dankbaar ben. We zijn mensen en we hebben meer macht dan we ons vaak realiseren. Sommigen gebruiken die macht op een negatieve manier, maar wat zou er gebeuren als we die macht inzetten om positieve veranderingen in ons leven aan te brengen? Waarom zouden we oorlog voeren en onze macht gebruiken om anderen te onderdrukken als we ook bergen kunnen verzetten om onze dromen, of die van een ander, waar te maken?
De Dalai Lama heeft ontzettend veel verteld en geschreven over het boeddhisme en de manieren waarop we de dharma, de leer van de boeddha, in onze westerse maatschappij kunnen beoefenen. Wat op mij veel indruk maakte, is dat hij ervan overtuigd is dat we terugkrijgen wat we geven, omdat onze handelingen in het heden onze toekomst bepalen. Hij spreekt over mededogen en hoe wij een leven kunnen leiden dat gebaseerd is op de oprechte wens om het lijden van de mensen om ons heen te verlichten. Allemaal worden we ouder. Ons lichaam verandert, wordt soms ziek en takelt af. Allemaal hebben we te maken met geboorte en dood, met pijn, verdriet en vergankelijkheid. Om dit leed te verlichten kunnen we slechts proberen oprecht lief te hebben, werkelijk geluk te vinden en de mensen om ons heen te respecteren. Oordelen, jaloezie, woede en dergelijke negatieve handelingen zijn niet alleen schadelijk voor onszelf, maar ook voor anderen. Mededogen, liefde, geduld en respect daarentegen hebben een ongelooflijk positieve invloed die verder reikt dan we voor mogelijk houden.
Voldoening en geluk
We willen allemaal een verschil maken en niets staat ons daarbij in de weg. We kunnen vandaag nog besluiten veranderingen in ons leven aan te brengen en als we vastberaden zijn en onze intenties positief, dan is het slechts een kwestie van tijd eer deze veranderingen zich in ons leven manifesteren. Het leven, en alles wat daarvan deel uitmaakt, is vergankelijk. Wij mensen zijn vergankelijk, maar soms helpt het om je af te vragen hoe je herinnerd zou willen worden. Als noodgedwongen de dag komt waarop je er niet bent en mensen aan je terugdenken, wat wil je dan dat ze zich herinneren? De antwoorden die dan omhoog komen kunnen je veel vertellen over wie je wilt zijn en waar je voor wilt staan. Het kan de eerste stap zijn op weg naar een leven waarin je voldoening en geluk vindt. Een leven waarin je kunt zijn wie je wilt zijn en kunt doen waarvoor je op aarde bent gekomen.
Je hebt altijd een keus en zelfs op dit moment kun je kiezen voor een leven waarin mededogen en onvoorwaardelijke liefde centraal staan. ‘Each day we are born again, what we do today matters most’, las ik eens. Deze zin maakte veel indruk op mij en elke dag weer probeer ik me dit dan ook voor ogen te houden. Elke dag biedt nieuwe kansen die we alleen maar hoeven op te merken en grijpen. Hoe morgen eruitziet bepalen we vandaag!